Wszystko o lateralizacji

Rozwój dziecka jest jednym z najistotniejszych rzeczy dla rodzica. Każdy dba, aby jego potomek prawidłowo rósł, zdobywał umiejętności oraz robił postępy w sferze ruchowej. Właśnie dlatego warto dowiedzieć się więcej na temat lateralizacji. Czym ona jest, jakie jej rodzaje wyróżniamy?

Lateralizacja – co to takiego?

Lateralizacja to proces obecny w życiu każdego człowieka, podczas którego kształtuje się przewaga jednej strony ciała nad tą drugą. Następuje do około 6 roku życia i w tym wieku jest zazwyczaj ukształtowana. Powstaje przez to, że jedna z półkuli mózgu jest dominująca. Trochę szybciej kształtuje się praworęczność (do około 2-3 roku życia) oraz leworęczność (do 3-4 roku życia)

Rodzaje lateralizacji

U większości z ludzi występuje lateralizacja jednorodna. W takim przypadku dominująca jest prawa noga, prawa ręka oraz prawe oko lub na odwrót lewa noga, lewa ręka i prawe oko, Jednak istnieją również inne rodzaje lateralizacji. Oto one:

– lateralizacja niejednorodna, inaczej zwana skrzyżowaną. To taka, która występuje, kiedy mamy do czynienia ze zróżnicowaną dominacją części ciała. Na przykład lewa noga, prawa ręka i prawe oko.

– lateralizacja nieustalona, inaczej nazywana słabą. Występuje, kiedy żadna ze stron nie jest dominująca, a osoba używa każdej w równym stopniu. To znaczy, że będzie tak samo leworęczna, jak i praworęczna. W takim przypadku nie powinno sprawiało jej trudności wykonywanie takiej czynności jak na przykład pisanie) każdą z rąk.

Zaburzona lateralizacja – leczyć?

Jeśli chodzi o leczenie zaburzonej lateralizacji, jak najbardziej powinno zostać wprowadzone w życie każdej osoby, która cierpi na taką przypadłość. Nieleczona może mieć skutki w postaci problemów w nauce lub codziennym funkcjonowaniu. Jeśli w życiu pociechy pojawia się zaburzona lateralizacja ćwiczenia dla dzieci mające na celu jej poprawę powinny być wprowadzone jak najszybciej.

Warto pamiętać, że zaburzona lateralizacja to nie koniec świata i przy odpowiednich staraniach nie powinna znacząco wpłynąć na życie dziecka. Nie można jej jednak też bagatelizować. Innymi słowy – nie popadajmy ze skrajności w skrajność.